Kolejni goście zostaną ogłoszeni wkrótce! Zapraszamy do śledzenia naszego profilu facebookowego, by na bieżąco poznawać nowe nazwiska i inne atrakcje programowe.
Od osiemnastu lat tłumacz i koordynator pionu tłumaczeniowo-redakcyjnego dla wydawnictwa J.P.F., wykładowca na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie uczy m.in. jak tłumaczyć mangi, prowadzi też wykłady monograficzne o Evangelionie. Autor rozlicznych publikacji na temat automatycznego przetwarzania humoru przez sztuczną inteligencję oraz polskich przekładów takich mang jak „Fullmetal Alchemist”, „Death Note”, „Bleach”, „One Piece”, „Służąca Przewodnicząca”, “One Punch Man”, „Berserk”, „Blame!”, „Soul Eater” czy „Atak Tytanów”.
Prywatnie fan suchych sucharów oraz „Evangeliona”, jak również działający w sekcji literackiej „Protoposty” pisarz, współautor m.in. „Neolegend krakowskich”.
Matematyk, tłumacz, działacz fandomu.
Ukończył studia matematyczne i obronił doktorat na Uniwersytecie Śląskim. Pracował w Instytucie Matematyki UŚ do 2000 roku.
Działa w Śląskim Klubie Fantastyki od początku jego istnienia (był skarbnikiem, wiceprezesem, członkiem Zarządu, wydawał fanzin). Był członkiem zarządu w Europejskim Stowarzyszeniu SF, gdzie pełnił (w różnej kolejności) funkcje prezesa, wiceprezesa i skarbnika. Także były prezes i wiceprezes Związku Stowarzyszeń „Fandom Polski”.
Jako tłumacz debiutował w fanzinach. Pierwszym oficjalnym tłumaczeniem było opowiadanie „Meteor” Johna Wyndhama (1983 r.). Najbardziej znany jest z przekładu książek Terry’ego Pratchetta o świecie Dysku, cyklu Orsona Scotta Carda o Enderze, trylogii Ciągu Williama Gibsona czy cyklu Amber Rogera Zelazny’ego.
Wielokrotnie nagradzany za działalność fanowską oraz tłumaczenia (w tym nagrodą Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich).
Rocznik 1981, relatywnie duży przebieg, ale za to bezawaryjny i bezwypadkowy. Napęd na cztery koła, turbo, klimatyzacja i bogaty pakiet wyposażenia wnętrza. Pisarz oraz poliglota. Z wykształcenia lingwista, z zawodu tłumacz symultaniczny, z zamiłowania historii wojskowości i antropologii kultury. Najszybsze pióro polskiej fantastyki. Debiutował w nie tak znów odległym 2013 roku, od tego czasu zasypując wydawnictwo iście hurtową ilością co najmniej dwóch-trzech książek rocznie. Wciąż poszerzający się zakres jego tematów krąży pomiędzy tematyką wojenną, thrillerem psychologicznym, groteską, powieścią grozy, historią oraz wręcz rasowym, krwistym fantasy. Książki spływają mu z palców na klawiaturę tak szybko, że przeważnie sam nie pamięta ile ich wydał.
Od pewnego czasu zaangażowany – jakby mało tego było! – w prace dwóch spółek gamedevowych: Sylen Studio oraz Red Square Games, zajmujących się produkcją gier wideo, RPG oraz planszowych na podstawie jego wciąż poszerzanej, pogłębianej i rozciąganej poza granice przyzwoitości twórczości.
Niezrównany prelegent i mówca, potrafiący bez zająknięcia i powtórzenia poprowadzić godzinny wykład o praktycznie dowolnej tematyce – od formowania się organizacji przestępczych we wczesnym okresie poradzieckim, wstecz aż do technik oblężniczych starożytnego Babilonu.
Brany prosto z salonu, pierwszy właściciel, brak ukrytych opłat.
Okazja jakich mało!
Ukończyła orientalistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, mieszka i pracuje w Katowicach. Debiutowała powieścią “Miasto w zieleni i błękicie” (2004) oraz opowiadaniem “Diabeł na wieży”, którego bohaterem jest Domenic Jordan – doktor nauk medycznych, egzorcysta i detektyw. Pięciokrotnie otrzymała Nagrodę: w roku 2009 za opowiadanie “Światy Dantego”, w 2010 za pierwszy tom powieści sf “Przedksiężycowi”, w 2011 za opowiadanie “Duchy w maszynach” oraz w 2014 i w 2015 za opowiadania “Człowiek nieciągły” i “Sztuka porozumienia”. W 2013 roku otrzymała także Nagrodę im. Jerzego Żuławskiego za powieść “Czarne”. Pisze również powieści dla młodzieży i kryminały, za które otrzymała nagrodę Kryminalna Piła (za powieść “Łaska”), Nagrodę Specjalną im. Janiny Paradowskiej (za powieść “Wiara”) oraz Nagrodę Wielkiego Kalibru (za “Wiosnę zaginionych”). Do Nagrody Zajlda za rok 2021 zostało nominowane jej opowiadanie “Dwie osoby wchodzą do windy…” opublikowane w antologii “Tarnowskie Góry Fantastycznie 3”.
Magister inżynier telekomunikacji z wykształcenia, pisarka fantastyki z wewnętrznej potrzeby. Autorka licznych opowiadań fantastycznych (publikowanych między innymi w Nowej Fantastyce i Fantomie). Trzykrotnie nominowana do nagrody im. Janusza A. Zajdla. W lutym 2021 wyszła jej debiutancka powieść „Zodiaki. Genokracja”. Kilka lat wcześniej porzuciła karierę administratora IT, by zostać pisarką w branży gier. Dotąd współpracowała z takimi studiami jak CD Projekt Red i 11 bit studios. Obecnie pracuje przy grze na podstawie „Niezwyciężonego” Lema.
Mówią, że mieszka w wypalonym pniu lipy na Czarcim Ostrowie. To tam miał napisać “Czarownicę znad Kałuży” i inne historie, w które wplata opowieści wygrzebane z głębokiego niczym Tałty skarbca mazurskiego folkloru. Ponoć jedzenie na wyspę donoszą mu psotne kautki, a spokoju strzegą zimni ludzie. Jest autorem eksperymentu, w którym szczupak z założoną stalową obręczą wpuszczony do jeziora Nidzkiego wypłynął przy ujściu Węgorapy, czym dowiódł, że wszystkie mazurskie jeziora połączone są siecią podziemnych tuneli biegnących przez piekło.
Miał zostać operatorem obrabiarek skrawających. Zdał jednak na filozofię, by wreszcie wylądować na studiach dziennikarskich. Nadal czuje jednak sentyment do smarów, zgrzebnych drelichów i noży kątowych tnących stal na śrubki.
Debiutował sto lat temu na łamach magazynu LAMPA Pawła Dunina-Wąsowicza, by zapaść na kilka lat na twórczy stupor. Jak sam mówi, reset przeżył w trakcie pisania Happy END — swojej debiutanckiej powieści, mieszaniny horroru, fantastyki i postapo wydanej w 2013 roku. W tym samym roku opowiadaniem Edmund po drugiej stronie lustra (nominacja do Nagrody Zajdla 2013) wygrał konkurs na XXX-lecie Nowej Fantastyki. Nadal publikuje zarówno w tym, jak i w innych periodykach, a kolejne opowiadania ukazały się w wielu antologiach poświęconych tematyce fantastycznej.
Do space opery przymierzał się długo. Przygotowanie pełnego researchu książki zajęło mu sporo czasu: poczynając od realnie istniejących galaktycznych map, przez całą strukturę opisywanego świata, po zagadnienia astronautyki kończąc. Tak powstał Skokowiec — pierwsza część tetralogii Głębia o świecie, w którym opanowana niegdyś przez ludzi Droga Mleczna została zniszczona niemal w stu procentach przez serię potwornych wojen, a nadprzestrzenne skoki przez tytułową Głębię mogą prowadzić do zgubnego w skutkach szaleństwa. Skokowiec był nominowany do Książki Roku 2015 Nowej Fantastyki, a kolejne tytuły serii – Powrót, Napór i Bezkres otrzymały nominację do książki roku serwisu Lubimy Czytać. Seria Głębia to zdecydowanie jedna z największych niespodzianek w rodzimej fantastyce w ostatnich latach. Autor, po ukończeniu cyklu GŁĘBI bestsellerowym tomem Bezkres, pisze obecnie nowy cykl fantasy o tytule Księga Zepsucia, którego pierwszy tom pojawił się na rynku w 2019 roku, a drugi – finałowy – niebawem zostanie wydany. Autor ma także kilka innych, oczekujących projektów – jeden z nich jest już w trakcie tworzenia.
Autor mieszka z żoną, synkiem, psem Bzikiem i Prozakiem: kociakiem antydepresyjnym, którego rodzina przygarnęła po stracie Nerwosola.
Debiutował w 2002 r. opowiadaniem “Ostatni lot Nocnego Kowboja”, opublikowanym w 19. numerze miesięcznika „Science Fiction”. Jego debiutem książkowym był wydany w 2009 zbiór “Opowieści z meekhańskiego pogranicza. Północ–Południe”, którego kontynuacją był wydany w 2010 zbiór “Opowieści Z meekhańskiego pogranicza. Wschód–Zachód”. W 2012 r. ukazała się pierwsza powieść osadzona w zarysowanych wcześniej realiach Meekhanu pt. “Niebo ze stali”. Wszystkie te książki ukazały się nakładem wydawnictwa Powergraph.
Mąż fantastycznej żony i ojciec dwóch niesamowitych córek, od lat mieszkający i pracujący na Śląsku. Laureat licznych nagród literackich, m.in. Nagroda Fandomu Polskiego imienia Janusza A. Zajdla, Srebrnego Wyróżnienia, przyznanego przez Jury Nagrody Literackiej im. Jerzego Żuławskiego, nagrody Sfinks. Najbardziej znany z cyklu fantasy „Opowieści z meekhańskiego pogranicza” obejmującego jak na razie dwa tomy opowiadań i trzy powieści.
Z wykształcenia biotechnolog, z zawodu redaktor i dziennikarz. W Storytel odpowiada za oryginalne produkcje audio. W „Nowej Fantastyce” przepracował 10 lat jako szef działu prozy obcej; obecnie jest stałym współpracownikiem pisma. Redaktor antologii Wiedźmin. Szpony i kły. Od lat publicystycznie związany z „Polityką”, pisze również m.in. dla naEKRANIE.pl, LubimyCzytac.pl czy „Gazety Wyborczej”.
Znana w sieci jako DisneyLady, to kolorowowłosa dziewczyna, która kieruje się mottem „Disney to nie bajki, Disney to styl życia”. Na jej kanale na YouTube, który prowadzi od 2016 roku, znajdziemy mnóstwo ciekawostek i nowości ze świata Disneya, Pixara, Star Wars oraz Marvela. Jednak nie samym Disneyem człowiek żyje, w wolnych chwilach uwielbia również grać, prowadzi nawet drugi kanał w serwisie YouTube o nazwie GamingLady.
Marek i Janek z Grupy Filmowej Darwin mówią o sobie „kochamy robić filmy, więc po prostu je robimy”. Mówią też, że nie czują się youtuberami, ale to właśnie na YouTube zaczęła się ich filmowa przygoda i teraz mają kanał, który subskrybuje ponad 900 tys. osób, a ogląda jeszcze więcej. W dodatku nazywani są najbardziej profesjonalnym kanałem polskiego YT, zarówno w branży, co potwierdza cała kolekcja statuetek Grand Video Awards, jak i w setkach komentarzy pod kolejnymi produkcjami.
Filmy tworzą od początku do końca — sami piszą, reżyserują, montują i produkują, a także w nich grają. Mówią również, że mają szczęście do utalentowanych ludzi i dzięki temu mogą stale się rozwijać, skupiając wokół siebie coraz większy zespół zawodowców, skutecznie przy tym realizując ideę ewolucji, którą zawarli w swojej nazwie. Zasłynęli serią „Wielkie Konflikty”, w której pokazują swoją wersję spotkań różnych znanych postaci historycznych i mitycznych. Na kanale znajduje się jednak o wiele więcej produkcji, gdzie twórcy bawią się różnymi gatunkami filmowymi i konwencjami, żeby zabierać widza w świat przygód i wciągających historii z dużą dozą humoru i żartu. Niemal wszystkie odcinki przeplatają się ze sobą i tworzą wspólne uniwersum, rozszerzone również na papierze w książce „To (nie) koniec świata”, która w niecałe 3 dni osiągnęła status bestsellera. Mówią, że w głowie mają setki pomysłów i marzą o tym, by choć część z nich mogła być zrealizowana, ale też wiele ze swoich marzeń i pomysłów, nawet tych najbardziej szalonych już urzeczywistnili w różnych produkcjach.
Mówią jeszcze, że chcieliby napisać kolejną książkę, wkrótce odejść z YouTuba i zrobić film pełnometrażowy oraz żeby ktoś wreszcie wymyślił nietuczące ciastka. Gdyby zapytać Marka, co by jeszcze do tego dodał, ten popatrzyłby na Janka: „Janku?”, a Janek odparłby „Nie wiem, chyba nic. Czemu Ty zawsze mi to robisz?”
Student filmoznawstwa i wiedzy o mediach audiowizualnych na Uniwersytecie Łódzkim. Pracę licencjacką poświęcił zagadnieniom z przestrzeni dystrybucji oraz strategii medialnych korporacji w czasie pandemii. Autor bloga Łysy z Marvela, zrzeszającego pasjonatów popkultury. Wieloletni pasjonat komiksów, superbohaterszczyzny oraz gatunku science-fiction. Fan kina Denisa Villeneuve’a i Paolo Sorrentino. Współpracuje z zagranicznym serwisem „Murphy’s Multiverse”. W przyszłości chciałby pracować w dystrybucji oraz uścisnąć rękę twórcom filmowym, którzy na co dzień go inspirują.
Miłośnik i prelegent promujący popkulturę, w tym szczególnie komiks oraz postać Batmana. Wielokrotny organizator Bloku Komiksowego Festiwalu Fantastyki Pyrkon. Redaktor serwisu internetowego o Mrocznym Rycerzu „BatCave”, prowadzący audycji radiowej „Prosto z Kadru”, współprowadzący podcastu „Z Groty Nietoperza”, twórca kanału YouTube „KomiksoLog”. W wolnych chwilach zajmuje się komponowaniem i graniem muzyki oraz odkopywaniem z zaległych, nieprzeczytanych zeszytów komiksowych.
Naukowiec, fizyk, miłośnik fantastyki. W latach 2002-2003 członek legendarnego kółka fantastycznego w V Liceum Ogólnokształcącym w Krakowie, gdzie miłośnicy fantastyki spotykali się na cotygodniowych sesjach. Studiował fizykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie w 2012 roku obronił doktorat.
Od 2012 roku pracuje na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu w Krajowym Laboratorium FAMO. Odbywał staże we Włoszech i Niemczech. Zajmuje się optycznymi zegarami atomowymi – najdokładniejszymi na świecie urządzeniami, które działają jedyne w kilku państwach. Optyczne zegary atomowe to nie tylko czas i częstotliwość, ale też doskonałe narzędzie do szukania ciemnej materii, nowej fizyki wykraczającej poza model standardowy i najczulsze sensory.
Prywatnie miłośnik dobrych książek i filmów bardziej science ale też fiction, fantastyki oraz książek historycznych oraz tych poświęconych technologiom militarnym.
© Copyright 2021 Copernicon. Wszystkie prawa zastrzeżone.
Wykonanie strony — Co Ja Kodzę & Dział Promocji Coperniconu.