Goście Festiwalu Fantastyki Copernicon 2023
Blok Azjatycki
Paweł Dybała – od prawie 20. lat tłumacz i koordynator pionu tłumaczeniowo-redakcyjnego dla wydawnictwa J.P.F., wykładowca na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie uczy m.in. jak tłumaczyć mangi. Autor rozlicznych publikacji na temat automatycznego przetwarzania humoru przez sztuczną inteligencję oraz polskich przekładów takich mang jak: „Fullmetal Alchemist”, „Death Note”, „Bleach”, „One Piece”, „One Punch Man”, „Berserk” czy „Atak Tytanów”.
Blok Gier Elektronicznych
Z wykształcenia japonista, ale to tylko na papierze. 10 lat robi video w internecie, (recenzje, wywiady, felietony, filmy bardziej fabularne i eksperymentalne) teksty o grach pisze ciut dłużej. Od 2013 redaktor tvgry, od 2022 zastępca redaktora prowadzącego tego kanału. W wolnych chwilach streamuje i zajmuje się social mediami kanału… i chyba czasem gra, kiedy akurat nie siedzą na nim koty.
Dziennikarz technologiczny i biznesowy, a przy tym fan gier fabularnych (MG z ponad 20-letnim stażem). Wieloletni organizator Pyrkonu jako szef Bloku Gier Elektronicznych.
Raper, tancerz i filantrop. Raz spotkał Marcina Dańca ale troszkę bał się podejść. Przeczytał Zabójczy Żart za wcześnie i Daredevil : Żółty za późno. Koleś, który siedzi za dużo w Internecie i po założeniu kanału na Youtube postanowił gadać o komiksach i grać w gry. Potem okazało się, że chcą go w tvgry więc lata z kamerą i gada o cyfrowej rozrywce. Jako, że szef nie pozwala mu tam opowiadać o komiksach to od czasu do czasu wrzuca coś prywatnie lub prowadzi prelekcje. Chciałby wydać swój komiks – nie umie rysować. Fan cyberpunka i współprowadzący podcastu Koszmarne Horrory oraz kanału Gospoda RPG.
Blok Gier Planszowych
Leciwy już człowiek. Rocznik 76, XX wieku. Niektórzy mówią, że trzeba już złomować, ale się nie daje. Ciągle działa, dzięki swoim najlepszym cechom charakteru, czyli złośliwości i wyjątkowej wredocie. Wychowany na Dungeons & Dragons i innych RPG, a także na ośmiobitowych komputerach. O grach wszelakich (komputerowych i planszowych) mówi w Internetach już od kilkunastu lat. Pisał dla Gildia.pl, Rebel Times i Gamesfanatic. Obecnie prowadzi własny kanał o grach planszowych na YouTube. Prywatnie szczęśliwy mąż i ojciec. Córka Oliwia, urodzona na początku 1999, syn Gabriel urodzony na początku 2008 roku, żona Żaneta…nie powiem kiedy urodzona…w każdym razie ma 18 lat (wartość prawdziwa niezależnie od tego kiedy to czytacie).
Ignacy Trzewiczek – twórca gier planszowych oraz CEO Portal Games. Stworzył 2 gry fabularne i ponad 20 gier planszowych oraz rozszerzeń, w tym Robinsona Crusoe i Detektywa, które stały się jednymi z najbardziej rozpoznawalnych gier. Jego twórczość została doceniona ponad 50 nagrodami i nominacjami z branży, w tym Golden Geek i l’As d’Or-Jeu de l’Année (francuski odpowiednik Gry Roku) dla Robinsona Crusoe czy nominacja do niemieckiego Kenner Spiel Des Jahres dla Detektywa. W 2011 Ignacy zaczął prowadzić bloga, gdzie pojawiały się przede wszystkim artykuły dotyczące procesu twórczego gier planszowych. Od tego czasu blog stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnym zbiorem esejów na temat branży gier planszowych. Najlepsze artykuły zostały w zebrane i wydane w formie 2 książek o tytule “Board Games That Tell Stories”, które ukazały się w 2013 i 2015r.
Blok Literacki
Urodziła się tak dawno temu, że już nie musi ustępować miejsca w transporcie publicznym. Przeczytała w życiu więcej książek niż ma włosów na głowie, choć niekoniecznie były to bardzo mądre książki. Czyta nałogowo – nawet na zakupy wychodzi z audiobookiem w słuchawkach. Jest kotem alfa w swoim domu, choć jeden z podwładnej czwórki próbuje ją co jakiś czas zdetronizować. Fatalistka, wierzy w anioły-stróże i Siłę Wyższą oraz Niższą, jej życie składa się z szeregu przypadków: przypadkiem zakochała się w Gwiezdnych wojnach, okazjonalnie zapisała się do klubu fantastyki, mimochodem napisała kilka opowiadań i tak jakoś wyszło, że została pierwszą kobiecą laureatką Nagrody Zajdla. Na koncie ma również nagrodę Sfinksa i Śląkfę. Na dobre zakorzeniła się w fantastyce humorystycznej, zarówno pod względem gustów pisarskich, jak i czytelniczych. Jest członkinią grupy literackiej Harda Horda, skupiającej trzynaście polskich autorek. Przez wiele lat tłumaczyła z ruskiego na nasze (ostatnio z wiadomych względów musiała tego zaprzestać). Nie znosi chamstwa, ślepego fanatyzmu, polityków oraz telenoweli. Poza tym szwaczka, dziergaczka, naprawiaczka, introligatorka-amatorka i Bór Szumiący wie co jeszcze przy okazji.
Pisarz, redaktor, narrative designer. Od 2013 r. w dziale prozy polskiej w magazynie „Nowa Fantastyka”. Autor książek beletrystycznych, m.in. I dusza moja oraz Bestia najgorsza, zbioru esejów o kulturze popularnej Podwójna tożsamość bogów, komiksu Liber Horrorum: Księga grozy, stworzonego z rysownikiem Marcinem Kułakowskim. W ramach „Legend Polskich. Allegro” razem z Łukaszem Orbitowskim napisał słuchowisko Wywiad z Borutą, za który autorzy dostali nagrodę im. Janusza A. Zajdla. Jego powieść science fiction Gnoza otrzymała Złote Wyróżnienie Nagrody im. J. Żuławskiego. Tworzy gry wideo. Naucza storytellingu na Dolnośląskiej Szkole Wyższej.
Krystyna Chodorowska – autorka, programistka i mistrzyni gry. Tłumaczyła utwory Chiny Miéville’a, Nancy Kress i Grega Egana. Autorka powieści i opowiadań z nurtu SF bliskiego zasięgu i climatepunk. Nominowana do Nagrody im. Janusza A. Zajdla (w tym za powieść „Triskel: Gwardia”) i Nagrody im. Macieja Parowskiego. W ramach podziękowań za pomoc zabita przez Petera Wattsa w powieści „Echopraksja”. Jej opowiadanie „Kłamstwa i prognoza pogody” zostało przetłumaczone na włoski, angielski i hebrajski. Należy do Śląskiego Klubu Fantastyki i grupy pisarek fantastycznych „Harda Horda”.
Rocznik 1975. Bydgoszczanin. Z zawodu konserwator zabytków, z zamiłowania żeglarz, obecnie scenarzysta i twórca światów w branży gamedev. W przeszłości publikowałem opowiadania w starym „Science Fiction” (opowiadania „Pieśń Pożegnalna” i „Piwnica”) i na portalach internetowych (Valkiria, Nowa Gildia, Terra Fantastica i kilka innych). Obecnie współpracuję z Wydawnictwem IX, gdzie publikuję swoje powieści.
Fantastykę odkryłem jako nastolatek, najpierw zaczynając od klasycznego SF, potem poznając Tolkiena, Ursulę Le Guinn i innych klasyków. Moimi ulubionymi pisarzami są Glen Cook i – nieżyjący już – mistrz epickiej fantasy, David Gemmel. „Grę o Tron” uważam za przeciętną, przereklamowaną i za długą.
Sporo lat grałem w RPG i jeździłem na dziesiątki konwentów. Do dzisiaj, gdzieś w szafie mam worek z około sześćdziesięcioma identyfikatorami z konwentów z całej Polski. Gdy przyszedł czas, by wreszcie spowaznieć nieco i wydorośleć, zostawiłem fandom, wciąż pozostając wiernym fantastyce. Po kilku latach spędzonych w Irlandii, wróciłem do Polski i odpowiedziałem sobie (może trochę późno) na to najważniejsze pytanie: „Co chcę robić w życiu?” I zacząłem żeglować na poważnie. Niestety, pandemia koronawirusa sprawiła, że znów trzeba było zmienić kurs w życiu. Choć żeglarstwo wciąż zajmuje dużo miejsca w moim sercu, obecnie pracuję w jednej z bydgoskich firm, tworzących gry komputerowe, gdzie zajmuje się pisaniem scenariuszy i tworzeniem fantastycznych światów.
Gość sponsorowany przez Wydawnictwo IX.
Życie według Grega Gajka zaczyna się latem 1987 roku. I jest proste. Co warto? Warto czasem wypalić fajkę na balkonie, warto napić się wina z przyjaciółmi wieczorem, warto poopowiadać głupoty przy ognisku, warto wleźć na jakąś górę i zgubić się w lesie, i pętać po uliczkach w obcym mieście. Warto też mieć książki. Czytać je, pisać, tłumaczyć. Tym właśnie Greg zajmuje się od dziesięciu lat. Pisze horrory („Szaleństwo przychodzi nocą”, „Ciemna strona księżyca”, „Ziemia nieświęta”) i powieści słowiańskie ( „Piast”, „Bolko”, „Tofa. Księżniczka Słowian”). Tłumaczy beletrystykę, reportaże i opowiadania. Czyta wszystko, co mu wpadnie w ręce.
W wolnych chwilach zamienia nożyczki fryzjerskie na klawiaturę komputerową, czego efekty można znaleźć w sporej liczbie antologii fantastycznych. Jest również autorką książek obyczajowych lawirujących pomiędzy sensacją, romansem i kryminałem. Od kilku lat szlifuje warsztat pisarski pod czujnym okiem Pawła Majki w Sekcji Literackiej Krakowskiej Sieci Fantastyki. Nie stroni od dobrej kawy, kocha spacery po lesie, w których dzielnie towarzyszą jej ukochane psy.
Dorota Guttfeld – z toruńskiej anglistyki, ale za młodu wpadła do kociołka z Usenetem. W wyniku tego formacyjnego doświadczenia zdarzyło jej się koordynować konwent. Z wydziwiania na przekłady fantastyki jakimś cudem udało jej się zrobić literaturoznawczy doktorat i teraz zawodowo tłumaczy studentom, jak nie tłumaczyć (często na własnych odstraszających przykładach), uczy przekonująco symulować czytanie ze zrozumieniem i nalega, żeby, stawiać, przecinki, a raz do roku żyruje w Nagrodzie Literackiej im. Jerzego Żuławskiego. Na zdjęciu jest w dziekanacie i ma podpisać ważne papiery.
Rocznik ’80, z wykształcenia doktor nauk biologicznych, aktualnie tłumaczka i autorka fantastyki. Od maja 2021 r. współredaguje (wraz z Marcelim Szpakiem) dział prozy zagranicznej w „Nowej Fantastyce”. Należy do żeńskiej grupy literackiej Harda Horda. Spod jej pióra wyszły: cykl powieściowy Teatr węży (jego piąty i ostatni tom, Czerń nie zapomina, otrzymał w 2021 r. Nagrodę im. Janusza A. Zajdla), liczne opowiadania (trzy z nich można
znaleźć w antologiach Harda Horda, Harde Baśnie i Inne nieba, które ukazały się nakładem Wydawnictwa SQN), zbiory opowiadań Między otchłanią a morzem (2004), Po stronie mroku (2012) i Świerszcze w soli (2023) oraz powieść Olga i osty (2016) nominowana do Nagrody im. Jerzego Żuławskiego.
Wykładowczyni w Instytucie Filologii Klasycznej UJ. Obok tematyki starożytnej (literatura i kultura Grecji i Rzymu, mitologia) interesuje się obecnością antyku w kulturze współczesnej, w tym przede wszystkim popularnej. Fantastykę czytuje, od kiedy pamięta. Współpracuje jako felietonistka z Nową Fantastyką, pisuje recenzje, artykuły naukowe i popularyzatorskie związane z literaturą i kinem fantastycznym. W dorobku ma również opowiadania fantastyczne, publikowane w antologiach, i współautorstwo, wraz z Agnieszką Fulińską, powieści fantasy dla młodzieży.
Marta Kładź-Kocot – doktor nauk humanistycznych, autorka dwutomowej powieści fantasy „Noc kota, dzień sowy” oraz książki „Dwa bieguny mitopoetyki. Archetypowe narracje w twórczości J.R.R. Tolkiena i Stanisława Lema”. Pisuje również artykuły naukowe o fantastyce i mitach, opowiadania oraz teksty publicystyczne. Uzależniona od czytania, okularów przeciwsłonecznych, dobrej kawy, zadawania tekstom nietypowych pytań i wewnętrznego sarkastycznego komentatora rzeczywistości. Lubi zapomniane słowa i dziwaczne teorie. Nominowana do Nagrody Zajdla za rok 2022 za powieść “Daraena”.
W fantastyce od lat sześćdziesiątych, w fandomie od lat osiemdziesiątych, najpierw w klubie Orbita, potem Druga Era. Z wykształcenia socjolog (zajmujący się także metodologią nauk), zaś od trzydziestu kilku lat także tłumacz – z ponad setki opublikowanych tytułów książkowych zdecydowana większość to fantastyka (głównie SF) – obecnie najczęściej dla Domu Wydawniczego Rebis. Z początkiem lat dziewięćdziesiątych parał się ponadto działalnością wydawniczą (w Svaro/CIA-Books), zaś w minionym dziesięcioleciu pojawiał się w ekipach organizujących Pyrkony i Polcony. Zainteresowania – poza fantastyką, naukami społecznymi i kotami – to militarna marynistyka XX wieku, archeologia podmorska, modelarstwo, lotnictwo, planespotting i słoneczniki.
Łukasz Kozak – historyk mediewista, ekspert w dziedzinie technologii i mediów oraz promocji dziedzictwa kulturowego. Badacz nieoczywistych wątków w historii kultury. Wykładowca, autor prac naukowych i popularyzatorskich, w tym pierwszych wyczerpujących opracowań na temat upioryzmu.
Absolwentka UJ, członkini Hardej Hordy, grupy zrzeszającej kilkanaście polskich pisarek. Autorka powieści i opowiadań fantastycznych, m.in. wydanych przez wydawnictwo SQN „Kołysanki dla czarownicy”, „Przysługi dla czarnoksiężnika” oraz „Czarodziejki z ulicy Reymonta”.
Łukasz Kucharczyk –doktor nauk humanistycznych, adiunkt w Katedrze Polskiej Literatury Współczesnej i Krytyki Literackiej UKSW. Autor monografii naukowej pt. Granice ciała. Somapoetyka w twórczości Stanisława Lema oraz kilkudziesięciu artykułów naukowych i
krytycznoliterackich traktujących o polskiej literaturze współczesnej. Prowadzi zajęcia z zakresu polskiej literatury współczesnej, krytyki literackiej, literatury fantasy i science ficton oraz metodyki nauczania języka polskiego jako obcego. Współpracownik kilku czasopism literackich, m. in. „Nowe Książki”, „Nowy Napis” i „Topos”. Juror w konkursach literackich. W swojej pracy badawczej zajmuje się polską literaturą fantastycznonaukową, fantastyczną oraz polską krytyką literacka. Pracuje również w charakterze nauczyciela języka polskiego jako obcego. W 2022 roku zadebiutował jako
pisarz zbiorem opowiadań fantastycznych pt. Granty i smoki. Swoje opowiadania publikuje w antologiach i czasopismach. Laureat Chrysalis Award Europejskiego Stowarzyszenia Science Ficton dla najbardziej obiecujących debiutów, nominowany do Śląkfy 2023 w kategorii Twórcy Roku, nominowany do Nagrody Fandomu Polskiego im. Janusza Zajdla. W tym roku ukaże się jego książka poświęcona twórczości Jacka Dukaja.
Łukasz Malinowski. Pisarz, historyk, muzealnik – potrzebne podkreślić. Ukończył wiele mądrych szkół, obronił doktorat z historii na UJ i z zawziętością godną lepszej sprawy nadal goni za wiedzą o średniowieczu. Na chleb zarabia jako dyrektor muzeum. Pisze rozmaite narracje o przeszłości. Autor cyklu Skald (nowe wydania 2022-2023), powieści Piastowskie wahadło, dwóch monografii naukowych o wikingach i jeszcze paru innych rzeczy.
Ponoć namówił kowala z Okartowa, żeby chociaż oddelegował konia Jacoba do pracy przy odbudowie kościoła, skoro sam nie zamierzał pomagać. Przekonał też gospodarza z Wejsun, żeby się nie poddawał i ćwiczył dalej, choć jego rzeźba Francuza z Wejsun kompletnie się nie udała. Ponadto rozstrzygnął spór o podział borów pomiędzy słowiańskim Borowym i fińskim Hiisi, posiłkując się przy tym krzyżackim prawem bartnym. Nieprawdą jest jednak, jakoby był świadkiem wypędzenia kłobuka w kościele w Klusach, nie pomagał też w budowie Tatarskiego Wału do obrony przed napaścią, dementuje również, jakoby utopił Syrenkę w jeziorze Lasowiec po którymś Pikniku Country. Po pierwsze to był Polonez, a po drugie jedna syrenka w Lasowcu już od dawna mieszka.
Od czasu do czasu pisarz, na co dzień regionalista i barista. Mazur.
Radek Rak – pisarz i lekarz weterynarii. Na co dzień zajmuje się byciem mężem i tatą. Za powieść „Baśń o wężowym sercu albo wtóre słowo o Jakóbie Szeli” (Powergraph 2019) otrzymał Nagrodę Nike, Nagrodę im. Janusza A. Zajdla, Nagrodę Jerzego Żuławskiego, Nagrodę Nowej Fantastyki oraz European Science Fiction Society Award w kategorii Best Written Work of Fiction. W ubiegłym roku ukazał się pierwszy tom jego trylogii „Agla” pt. „Alef”, który otrzymał Nagrodę Krakowa Miasta Literatury
UNESCO. Drugi tom w tym roku.
Katarzyna Rupiewicz – z wykształcenia socjolożka, informatyczka i romanistka, z zawodu DevOps, z pasji autorka fantastyki. Dotychczas ukazały się jej dwie powieści: humorystyczne fantasy “Redlum” i postapokaliptyczny “Świat w pudełku”. Swoje opowiadania publikuje zarówno w czasopismach, jak i antologiach (m.in “Dreszcze”, “Niewidoczne”, “Sprzedawcy marzeń”). Należy do Sekcji Literackiej “Logrus” Śląskiego Klubu Fantastyki i do Klubu Wysokogórskiego Katowice.
Magdalena Salik – dziennikarka i redaktorka popularnonaukowa, przez jedenaście lat w redakcji „Focusa”. Urodzona w Zamościu, córka nauczycieli historii i mechaniki, mieszka w Warszawie. Pisarka, autorka powieści „Płomień” i „Mniejszy cud”. W 2022 r. uhonorowana Nagrodą im. Macieja Parowskiego przyznawaną przez redakcję „Nowej Fantastyki”, Główną Nagrodą Literacką im. Jerzego Żuławskiego oraz Nagrodą Zajdla.
Łodzianin, autor powieści science-fiction oraz opowiadań publikowanych m.in. w „Nowej Fantastyce” i antologiach. Zawodowo inżynier oprogramowania. Interesuje się biologią, filozofią i uprawą ogórków. W wolnych chwilach buduje z klocków LEGO. Uczulony na pyłki i terraformację Marsa.
Gość sponsorowany przez Wydawnictwo IX.
Robert M. Wegner rozpoczął przygodę pisarską w 2002 r. publikując w 19 numerze miesięcznika „Science Fiction” opowiadanie zatytułowane „Ostatni lot Nocnego Kowboja”. Jego debiutem książkowym był wydany w 2009 zbiór opowiadań fantasy pt. „Opowieści z meekhańskiego pogranicza. Północ–Południe”, którego kontynuacją był wydany w 2010 drugi tom „Opowieści z meekhańskiego pogranicza. Wschód–Zachód”. W 2012 r. na rynek trafiła pierwsza powieść osadzona w zarysowanych wcześniej realiach Meekhanu zatytułowana „Niebo ze stali”. Wszystkie te książki ukazały się nakładem wydawnictwa Powergraph.
Mąż fantastycznej żony i ojciec dwóch niesamowitych córek, od lat mieszkający i pracujący na Śląsku. Laureat licznych nagród literackich, m.in. Nagrody Fandomu Polskiego imienia Janusza A. Zajdla, Srebrnego Wyróżnienia, przyznanego przez Jury Nagrody Literackiej im. Jerzego Żuławskiego, nagrody Sfinks. Jego książki przetłumaczono na język czeski, rosyjski i ukraiński. Najbardziej znany z cyklu fantasy „Opowieści z meekhańskiego pogranicza” obejmującego jak na razie dwa tomy opowiadań i trzy powieści, jednak na koncie ma również szereg opowiadań zaliczanych do nurtu SF, publikowanych w czasopismach „Science Fiction”, „Science Fiction, Fantasy&Horror” oraz kilku antologiach książkowych.
Maciej Wróblewski – profesor nauk humanistycznych, kierownik Katedry Antropologii Literatury i Nowych Mediów na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, autor sześciu książek naukowych, w tym dwóch poświęconych szeroko rozumianej fantastyce (Czytanie przyszłości. Polska fantastyka naukowa dla młodego odbiorcy, 2008; Literatura i maszyna 2015), krytyk literacki oraz przygodny twórca tekstów literackich pisanych w konwencji SF i fantasy (Historie Jakuba Blottona z widokiem na Toruń, 2010).
Urodzony A.D. 1980 w Starachowicach, obecnie mieszka i pracuje w Poznaniu. Twórca komiksów i ilustrator. Prywatnie szczęśliwy mąż i tata Stasia i Helenki. Od 2012 współtworzy jako autor i ilustrator wraz z Witoldem Vargasem dla wydawnictwa BOSZ serię Legendarz. Cykl opisuje polskie baśnie, legendy i wierzenia ludowe, a w jego ramach ukazały się już między innymi : „Bestiariusz słowiański” – leksykon demonologii słowiańskiej, „Duchy polskich miast i zamków” ,”Święci i biesy” oraz „Bestiariusz słowiański II”, „Atlas Legend”. W tym roku ukaże się najnowsza książka – „Dobre czasy. Jak zarobić w średniowieczu.
Pisarz, scenarzysta radiowy oraz dziennikarz współpracujący z kilkoma ogólnopolskimi miesięcznikami. Redaktor naczelny internetowego, radia o książkach Bookradio.pl oraz wydawnictwa Bibliotekarium. Napisał scenariusze do blisko pięćdziesięciu wyemitowanych słuchowisk radiowych; jest także kontynuatorem cyklu powieściowego Pan Samochodzik (opublikował trzynaście książek pod pseudonimem Marek Żelech) oraz autorem innych tomów prozy: „Piętno mroku” (2001), „Nadciąga burza” (2003) „Archiwum Eks” (2009), „Biblioteka” (2014), „Kot z Cheshire” (2014, audiobook 2015), „Lista nieobecnych” (2014), „Wojna cieni. Oszukać Niebo, aby przekroczyć morze” (2019, II wydanie 2022, audiobook 2020), „Dzieci Hildora” (2020, audiobook 2022), „Wojna cieni 2. Aby uniknąć tego, co silne, trzeba uderzać w to, co słabe” (2023). Obecnie pracuje nad trzecim tomem „Wojny cieni” oraz spin-offem dziejącym się w tym samym uniwersum pod roboczym tytułem „Władcy chaosu”.
Ukończyła orientalistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, mieszka i pracuje w Katowicach. Debiutowała powieścią “Miasto w zieleni i błękicie” (2004) oraz opowiadaniem “Diabeł na wieży”, którego bohaterem jest Domenic Jordan – doktor nauk medycznych, egzorcysta i detektyw. Pięciokrotnie otrzymała Nagrodę: w roku 2009 za opowiadanie “Światy Dantego”, w 2010 za pierwszy tom powieści sf “Przedksiężycowi”, w 2011 za opowiadanie “Duchy w maszynach” oraz w 2014 i w 2015 za opowiadania “Człowiek nieciągły” i “Sztuka porozumienia”. W 2013 roku otrzymała także Nagrodę im. Jerzego Żuławskiego za powieść “Czarne”. Pisze również powieści dla młodzieży i kryminały, za które otrzymała nagrodę Kryminalna Piła (za powieść “Łaska”), Nagrodę Specjalną im. Janiny Paradowskiej (za powieść “Wiara”) oraz Nagrodę Wielkiego Kalibru (za “Wiosnę zaginionych”). Do Nagrody za rok 2021 zostało nominowane jej opowiadanie “Dwie osoby wchodzą do windy…” opublikowane w antologii “Tarnowskie Góry Fantastycznie 3”.
Magdalena Kucenty – rocznik 1989, magister inżynier telekomunikacji z wykształcenia, pisarka fantastyki z wewnętrznej potrzeby. Autorka licznych opowiadań publikowanych na łamach m. in. Nowej Fantastyki i Fantoma. Debiutowała książką „Zodiaki. Genokracja”. Była trzykrotnie nominowana do nagrody im. Janusza A. Zajdla. Przed lat porzuciła karierę administratora IT, by zostać pisarką w branży gier. Jak dotąd współpracowała z takimi studiami jak CD PROJEKT RED i 11 bit studios. Obecnie pisze scenariusz do gry na podstawie „Niezwyciężonego” Stanisława Lema w studiu Starward Industries.
Marta Sobiecka, rocznik 1990. Absolwentka dziennikarstwa oraz filozofii na UKW w Bydgoszczy. Publikowała prozę i publicystykę na łamach m.in. „Nowej Fantastyki”, „Nieznanego Świata”, „Fenixa. Antologii”, Antologii Polskiej Grozy (audioteka.pl).
W 2019 roku wyróżniona w konkursie Pigmalion Fantastyki. W 2021 roku wydała cyberpunkowy zbiór opowiadań „Algorytm życia”, w którym po raz pierwszy pojawia się oficer Kaori Nakamura. „Chindōgu”, wydana w 2023 roku, to kontynuacja przygód japońskiej policjantki. W 2023 r. wyróżniona nagrodą im. Macieja Parowskiego przyznawaną przez redakcję „Nowej Fantastyki”.
Na co dzień pracuje jako redaktorka i korektorka.
Blok Popkulturowy
Jakub Dębski (rocznik 88), autor komiksów internetowych od roku 2004. Pierwszą popularność przyniosła mu seria „Mnichu”, ale obecnie kojarzony jest przede wszystkim za rozpoczętą w 2007 serię „Duże Ilości Naraz Psów” – trwającą zresztą nadal pod nazwą „Demland” na Facebooku i Instagramie.
Od 2010 roku wydaje się sam na papierze. Jego popularna seria animacji „Kuce z Bronksu” zainspirowała (ku zaskoczeniu i uciesze autora) wiele transparentów podczas Strajków Kobiet. Niedzielny krytyk filmowy.
Claudia Gray to pseudonim artystyczny Amy Vincent. Jest autorką wielu powieści młodzieżowych, w tym serii Evernight, trylogii Firebird i trylogii Constellation. Ponadto napisała kilka powieści Star Wars, takich jak Utracone gwiazdy i Więzy krwi. Jej debiutancki kryminał historyczny dla dorosłych, The Murder of Mr. Wickham, ukazał się w maju 2022 roku. Mieszka w Nowym Orleanie z mężem Paulem i grupką psiaków.
Marek i Janek z Grupy Filmowej Darwin mówią o sobie „kochamy robić filmy, więc po prostu je robimy”. Mówią też, że nie czują się youtuberami, ale to właśnie na YouTube zaczęła się ich filmowa przygoda i teraz mają kanał, który subskrybuje ponad 900 tys. osób, a ogląda jeszcze więcej. W dodatku nazywani są najbardziej profesjonalnym kanałem polskiego YT, zarówno w
branży, co potwierdza cała kolekcja statuetek Grand Video Awards, jak i w setkach komentarzy pod kolejnymi produkcjami. Filmy tworzą od początku do końca — sami piszą, reżyserują, montują i produkują, a także w nich grają. Mówią również, że mają szczęście do utalentowanych ludzi i dzięki temu mogą stale się rozwijać, skupiając wokół siebie coraz większy zespół zawodowców, skutecznie przy tym realizując ideę ewolucji, którą zawarli w swojej nazwie. Zasłynęli serią „Wielkie Konflikty”, w której pokazują swoją wersję spotkań różnych znanych postaci historycznych i mitycznych. Na kanale znajduje się jednak o wiele więcej produkcji, gdzie twórcy bawią się różnymi gatunkami filmowymi i konwencjami, żeby zabierać widza w świat przygód i wciągających historii z dużą dozą humoru i żartu. Niemal wszystkie odcinki przeplatają się ze sobą i tworzą wspólne uniwersum, rozszerzone również na papierze w książce „To (nie) koniec świata”, która w niecałe
3 dni osiągnęła status bestsellera. Mówią, że w głowie mają setki pomysłów i marzą o tym, by choć część z nich mogła być zrealizowana, ale też wiele ze swoich marzeń i pomysłów, nawet tych najbardziej szalonych już urzeczywistnili w różnych produkcjach. Mówią jeszcze, że chcieliby napisać kolejną książkę, wkrótce odejść z YouTuba i zrobić film pełnometrażowy oraz żeby ktoś wreszcie wymyślił nietuczące ciastka.
Gdyby zapytać Marka, co by jeszcze do tego dodał, ten popatrzyłby na Janka: „Janku?”, a Janek odparłby „Nie wiem, chyba nic. Czemu Ty zawsze mi to robisz?
Katarzyna „Szara Córka” Jusiak – miłośniczka wszelkiej popkultury, którą pochłania zarówno w postaci oglądania filmów i seriali, czytania książek oraz komiksów, jak i przesiadywania godzinami z padem w ręku, by może growa kupka wstydu w końcu zmalała. Z wykształcenia anglistka i stare zwyczaje doprowadzają ją czasem do bardziej akademickich analiz tytułów, które nie wszyscy by podejrzewali, że do takowej analizy się nadają. Od kiedy w 2015 roku pierwszy raz postanowiła spróbować sił jako prelegentka, regularnie pojawia się w programach między innymi Pyrkonu oraz Coperniconu. Prowadzi profil na twitterze pod pseudonimem Szara Córka oraz jest jedną trzecią podcastu „Koziołki z Komiksowa”.
Założyciel fanpage’a Koń Movie, gdzie przeistacza się w filmowego zwierza i z lubością galopuje przez multiwersum gatunkowych różnorodności – produkcji superbohaterskich, kina science fiction, thrillerów, fantasy i wszelakich animacji. To miłośnik popkultury, nieustannie poszukujący człowieka w kinie, fan gier bez prądu, pochłaniacz literatury, fanatyk dinozaurów i wyznawca Batmana. Pisze dla wielu czasopism, portali. Z wykształcenia filolog polski. Zawodowo belfer (z wyboru), będący wiecznie w kontrze do betonowego systemu edukacji, usilnie forsujący alternatywne formy nauczania. Po cichu snuje baśnie i opowiadania fantastyczne dla swojego małego synka. Współpracuje z kilkoma wydawnictwami, dla których prowadzi rozmowy z autorami. Cykliczny gość różnych podcastów.
), Człowieka ze Stali oraz pierwszej rodziny Marvela. W związku z tym zajmują ją głównie odkrywanie nowych obcych światów, 'Super’ DC i 'Fantastyczny’ Marvel, ale ma też swoje zdanie na inne (popkulturowe) tematy, którymi dzieli się zazwyczaj na Twitterze jako pochodnia_pisze.
Teoretyk i praktyk zarządzania, strategii i organizacji.
Na swoim vlogu Bez/Schematu opowiadam o popkulturze i mediach inaczej – szukając w niej wartości i znaczeń.
Prowadzę studio Boxless, w którym projektujemy aplikacje, strony, strategie i marki.
Absolwent łódzkiego filmoznawstwa i wiedzy o mediach audiowizualnych. Specjalizuje się w badaniu rynku i trendów w branży medialnej. Autor strony „Łysy z Marvela” oraz redaktor naczelny portalu Immersja, który pisał m.in. dla magazynu „Ekrany”. Wieloletni pasjonat kina oraz literatury science-fiction, który sporą część swoje życia poświęca patrząc w gwiazdy. Prawdopodobnie największy fan twórczości Denisa Villeneuve’a, u którego 17-letni Filip ma dług za zmienienie reszty jego życia.
Wojciech Nelec – Miłośnik oraz prelegent promujący popkulturę (w szczególności komiks oraz postać Batmana) na konwentach i wydarzeniach od 2011 roku. Wielokrotny organizator Bloku Komiksowego Festiwalu Fantastyki Pyrkon (2014-2015, 2017-2022). Redaktor najstarszego polskiego serwisu internetowego o Mrocznym Rycerzu „BatCave” (batcave.com.pl), gdzie współprowadzi również podcast „Z Groty Nietoperza”. Od 2014 roku prowadzący najdłużej emitowanej audycji radiowej w Polsce o komiksach „Prosto z Kadru”, twórca kanału YouTube „KomiksoLog” oraz współprowadzący podcastu „Koziołki z Komiksowa”. W wolnych chwilach zajmuje się muzyką w pojedynkę lub w grupie Two Games Joined, śpiewaniem i graniem piosenek z kreskówek w projekcie „Najlepsze piosenki z kreskówek na żywo” oraz odkopywaniem z zaległych, nieprzeczytanych zeszytów komiksowych.
Załoga POPKULTURY ZBYT MOCNO – w składzie Dominik „Stanley” Stankiewicz i Łukasz „Amov” Jefimow – od lat prowadzi strony tematyczne Filmy Które Ryją Banie Zbyt Mocno i Muzyka Która Ryje Banie Zbyt Mocno. Podejmują się licznych współprac w zakresie recencji i promocji wytworów kultury masowej i produkcji niezależnych, a także z entuzjazmem dzielą się swoimi zainteresowaniami na konwentach i rozmaitych eventach podejmujących te zagadnienia.
Piotr “Yako” Wasiak – Fan Gwiezdnych wojen, który swoją pierwszą stronę internetową o Sadze Lucasa zbudował jeszcze w poprzednim stuleciu. Potem zajął się propagowaniem Gwiezdnych wojen w Polsce – poprzez prelekcje współorganizowanie konwentów poświęconych Star Wars i wreszcie strona internetowa i kanał na YouTube – Biblioteka Ossus. Pewnie znacie.. I wszystko to, jako hobby. W gwiezdnych wojnach porywa go fandom i kocha obserwować, co dobrego to hobby jest w stanie wyciągnąć z każdego fana. Bo Gwiezdne wojny to temat rzeka, który aż chce, aby się nim bawić…
Marcin Zwierzchowski – obecnie Editor/Writer w dziale Comic Book and Animation Narration w CDProjekt Red. Wcześniej przez 10 lat publikował zagraniczne opowiadania w „Nowej Fantastyce”. W Storytel kierował projektem Storytel Original, w ramach którego powstawały słuchowiska i audiobooki. Redaktor antologii „Wiedźmin. Szpony i kły”. Jako dziennikarz publikował w największych tytułach prasowych w Polsce, obecnie związany przede wszystkim z „Polityką”, naEKRANIEpl i oczywiście „NF”. Prowadzi profil fejsbukowy Kulturalny Człowiek.
Dominik Bos (Dominik Awięc Bos) znany w Internecie również pod nazwami „Awięc” i „Awizo”, to YouTuber i streamer, który większą uwagę zdobył w 2018 roku, tworząc jeden z pierwszych kanałów commentary w kraju. Obecnie miesza formy i wśród wielu widzów jest już bardziej kojarzony ze swoimi streamami, cieszącymi się bardzo zaangażowanym community, które zebrało się na jego kanale przez lata. Prywatnie lubi ciekawe koszule, dobrą kawę i retro gry.
Drogie osoby, nazywamy się Mateusz i Szymon. W naszych normalnych życiach zajmujemy się innymi sprawami. Mateusz jest aktorem, scenarzystą, improwizatorem, komikiem, reżyserem, który współpracuje m.in. z Klubem Komediowym, Szkołą Impro, Teatrem Rampa czy SNL Polska. Szymon jest muzykiem, który debiutował w zeszłym roku albumem „Coś się zepsuło” (wyd. Mystic) oraz redaktorem Aszdziennika gdzie tworzy viralowe, śmieszne nagłówki.
Połączył nas Festiwal Fama oraz zamiłowanie do taplania się w dziwactwach internetu, zwłaszcza tych spod znaku prawdziwych Samców Alfa.. Po dwóch latach mówienia przy każdej okazji „powinniśmy zrobić z tego podcast!” po prostu zrobiliśmy z tego podcast, a dokładniej…
PODCAST SAMIEC BETA.
Blok Popularnonaukowy
Naukowiec, fizyk, miłośnik fantastyki i piwa. Członek legendarnego kółka fantastycznego w V LO w Krakowie, gdzie miłośnicy fantastyki spotykali się na cotygodniowych sesjach. Studiował fizykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pracuje w Krajowym Laboratorium FAMO na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Odbywał staże naukowe we Włoszech i Niemczech. Zajmuje się optycznymi zegarami atomowymi – najdokładniejszymi na świecie urządzeniami, które działają jedyne w kilku państwach. Optyczne zegary atomowe to nie tylko czas ale też doskonałe narzędzia do nowej fizyki wykraczającej poza model standardowy i najczulsze sensory. Prywatnie miłośnik dobrych książek i filmów bardziej science ale też fiction, fantastyki oraz książek poświęconych technologiom militarnym.
Profesor Włodzisław Duch oprócz kierowania Laboratorium Neurokognitywnego jest też kierownikiem zespołu Neuroinformatics and Artificial Intelligence w University Centre of Excellence Dynamics, Mathematical Analysis and Artificial Intelligence, oraz pracownikiem Katedry Informatyki Stosowanej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Pracował też na Wydziale Inżynierii Komputerowej (School of Computer Engineering), Uniwersytetu Technologiczego Nanyang (Nanyang Technological University) w Singapurze jako Nanyang Visiting Professor i visiting professor (2003-2012). Przez dwie kadencje piastował stanowisko prezesa Europejskiego Towarzystwa Sieci Neuronowych (European Neural Networks Society, 2006-2008-2011), w 2013 roku wybrany do College of Fellows of the International Neural Networks Society. Był wiceministrem odpowiedzialnym za naukę w Polsce (2014-15) i prorektorem ds. badań naukowych i informatyzacji na UMK (2012-14).
Wiele informacji na temat jego działalności, prace naukowe i notatki do różnych wykładów, znaleźć można na stronach WWW dostępnych po napisaniu „Wlodzislaw Duch” w Google lub innych internetowych wyszukiwarkach, jak też na YouTube.
Piotr Gawron uzyskał tytuł magistra informatyki na Politechnice Śląskiej w Gliwicach, stopień doktora nauk technicznych w Instytucie Informatyki Teoretycznej i Stosowanej Polskiej Akademii Nauk w Gliwicach, a stopień doktora habilitowanego na Uniwersytecie im. Wydział Automatyki, Elektroniki i Informatyki Politechniki Śląskiej odpowiednio w 2003, 2008 i 2014 roku.
Jest liderem Grupy Obliczeń Naukowych i Technik Informatycznych w Międzynarodowej Agendzie Badawczej — Centrum Naukowo-Technologiczne Astrofizyki Cząstek (AstroCeNT) oraz profesorem instytutu w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika Polskiej Akademii Nauk. Jest także głównym specjalistą — programistą w Laboratorium Obliczeń Kwantowych Akademickiego Centrum Komputerowego Cyfronet AGH w Krakowie oraz profesorem wizytującym w Europejskiej Agencji Kosmicznej Φ-lab@ESRIN we Włoszech.
Przez osiemnaście lat był członkiem Zespołu Kwantowych Systemów Informatyki w Instytucie Informatyki Teoretycznej i Stosowanej PAN w Gliwicach. Od czwartego roku studiów zajmuje się badaniami z zakresu informatyki kwantowej. Wcześniej zajmował się badaniami nad grami kwantowymi, spacerami kwantowymi, symulacją komputerów kwantowych obarczonych szumem, kwantowymi językami programowania, sterowaniem kwantowym, cieniami numerycznymi i sieciami tensorowymi. Obecnie studiuje zastosowanie kwantowego uczenia maszynowego do przetwarzania danych z obrazów pochodzących z obserwacji Ziemi, zastosowania kwantowych i klasycznych technik uczenia maszynowego do fal grawitacyjnych i wykrywania ciemnej materii.
W konwentach fantastyki uczestniczy od 1996 roku, w latach 2000 współorganizował Orkon — konwent gier terenowych, aktualnie zajmuje się popularyzacją nauki.
Jest współautorem komiksu dotyczącego informatyki kwantowej pt. „Rewolucja stanu — Fantastyczne wprowadzenie do informatyki kwantowej”.
http://piotrgawron.eu
Łukasz Kamieński – nauczyciel akademicki i autor, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politycznych; zajmuje się głównie przyszłością wojny, biotechnologicznym udoskonalaniem żołnierza i nowymi technologiami militarnymi głównie w kontekście Stanów Zjednoczonych. Ważnym aspektem jego rozważań są społeczne i etyczne konsekwencje innowacji technicznych. Jego najnowsza książka Mimowolne cyborgi. Mózg i wojna przyszłości ukazała się w 2022 r. nakładem Wydawnictwa Czarne. Ma w swoim dorobku trzy inne książki: Farmakologizacja wojny. Historii narkotyków na polu bitwy (2012) wydanej także w językach angielskim (Shooting Up. A Short History of Drugs and War, 2016), hiszpańskim, włoskim i francuskim (2017), Nowy wspaniały żołnierz. Rewolucja biotechnologiczna i wojna w XXI wieku (2014) i Technologia i wojna przyszłości. Wokół nuklearnej i informacyjnej rewolucji w sprawach wojskowych (2009).
dr Marzanna Kurzawa – pracownik w Katedrze Chemii Analitycznej i Spektroskopii Stosowanej na Wydziale Chemii UMK w Toruniu. W 1991 ukończyła studia z zakresu chemii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1996 uzyskała stopień doktora nauk chemicznych. Jej zainteresowania naukowe dotyczą analizy związków naturalnych wykorzystywanych w przemyśle spożywczym, kosmetycznym i farmaceutycznym. Prywatnie jej pasją jest szaradziarstwo.
Krzysztof M. Maj – miłośnik światotworzenia (niestety w teorii, nie praktyce); adiunkt na Wydziale Humanistycznym AGH, gdzie spełnia swe fanowskie marzenie o zajmowaniu się zawodowo fantastyką i grami wideo; autor dwóch książek o teorii fantastyki, Allotopie (2015) oraz Światotwórstwo w fantastyce (2019); vloguje o grach, fantastyce i kulturze na kanale YouTube’owym pod oryginalną nazwą „Krzysztof M. Maj”.
Michał Mochocki jest game writerem w warszawskim studiu False Prophet i profesorem Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Naukowo specjalizuje się w badaniu dziedzictwa, historii i narracji w grach. Edukacyjnie zajmuje się nauczaniem światotwórstwa, narrative designu i podstaw game designu oraz nieformalną edukacją historyczną i obywatelską. Ma w dorobku historyczne larpy i sporo materiałów RPG, w tym współautorstwo drugiej edycji „Dzikich Pól”.
Adiunkt w Katedrze Literatur Anglojęzycznych Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, wykładowca specjalności GAMEDEC Badanie i projektowanie gier na UKW. Teatrolog, badacz i krytyk gier wideo, o których pisywał w miesięczniku PIXEL, Dwutygodniku, portalu Culture.pl i Przekroju. Kurator festiwali poświęconych kulturze cyfrowej: Digital Cultures i Games for Impact. Gra na komputerze od prawie czterech dekad i zamierza grać przez co najmniej kolejne cztery.
Mateusz Wielgosz – popularyzator nauki, autor książki „Niebo pełne planet” i bloga Węglowy Szowinista.
Pisze o najnowszych osiągnięciach i odkryciach naukowych związanych m.in. z astronomią, medycyną, klimatem. Od lat jest prelegentem na konwentach i innych imprezach popularyzujących naukę, takich jak np. konferencje TEDx. Uważa za niezwykle trafne słowa Carla Sagana „Żyjemy w społeczeństwie fundamentalnie uzależnionym od nauki i technologii, w którym mało kto ma jakiekolwiek pojęcie o nauce i technologii” i swoją działalnością stara się zmienić tę sytuację.
Jest oczywiście również fanem fantastyki, angażował się w życie fandomu, był sędzią PMM i laureatem nagrody Quentina.
Michał Wróblewski – socjolog, filozof, profesor uczelniany związany z Instytutem Socjologii UMK. Interesuje się socjologią medycyny, zdrowia i choroby oraz studiami nad nauka i technologią. Obecnie prowadzi badania nad sceptycyzmem szczepionkowym oraz aktywizmem środowiskowym w obszarze jakości powietrza.
dr hab. Krzysztof Pilarz, prof. UMK – aktywny człowiek z uśmiechem w sercu i na twarzy, wiecznie ciekawy świata; szczególnie zafascynowany szeroko rozumianą duchowością, co przekłada się na jego – nie tylko zawodowe – pasje: teologię (zwłaszcza biblistykę), religioznawstwo, psychologię oraz psychoterapię. Bogate, bo już 20-letnie doświadczenie terapeutyczne w różnych placówkach, także na stanowiskach kierowniczych. Wykładowca ponad 40 przedmiotów akademickich z zakresu psychologii, diagnostyki, terapii uzależnień, resocjalizacji, mediacji i pracy z rodziną, a swego czasu także qumranologii, którą zajmował się przez wiele lat i już trochę za nią tęskni. Za działalność naukową i dydaktyczną był wielokrotnie nagradzany, m.in. nagrodą JM Rektora UMK za najlepszy wykład ogólnouniwersytecki pt. „On i ona. Komunikacja w związku”, czy też statuetką najlepszego wykładowcy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w roku 2022 w plebiscycie IV Gali Copernicana. Egzamin certyfikacyjny na specjalistę terapii uzależnień zdany z najwyższą notą w Polsce w roku 2009.
) projektuje m.in. systemy sterowania satelitami dla Pentagonu czy bezzałogowe łodzie do badań polarnych. Będąc zaś zawodowo zaangażowany w obszar ochrony klimatu, z pasją organizuje zespoły realizujące wielkoskalowe projekty redukcji emisji setek tysięcy ton CO2.
Paweł Bohuszewicz (1978)– pracuje na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Interesuje się dyskursywnym wytwarzaniem rzeczywistości, stąd jego zainteresowanie powrotami sarmatyzmu w najnowszej kulturze polskiej. Opublikował dwie książki: Gramatyka romansu. Polski
romans barokowy w perspektywie narratologicznej i Od romansu do powieści. Studia o polskiej literaturze narracyjnej (druga połowa XVII wieku-pierwsza połowa XIX wieku) (Toruń 2016) i szereg artykułów na tematy związane z teorią i historią interpretacji, powieści popularnej (raczej dawniejszej). Interesuje się buddyzmem, anarchizmem, filozofią posthumanistyczną.
Jury Konkursu Cosplay
Laura bliżej znana jako Asgardian Fraud – z wykształcenia krawcowa i scenograf, z pasji miłośnik kawy i dobrej jakości lakierów w sprayu. Na scenie cosplayowej aktywna jest od ponad dekady i dwukrotnie była reprezentantką Polski na międzynarodowych finałach Eurocosplay w Londynie w 2015 i 2019 roku, choć najbardziej znana jest z tworzenia niewymiarowych kostiumów kreatur i potworów, w których ciężko jest jej potem ustać. Jurorka kostiumowych konkursów w kraju i za granicą. W cosplayu najbardziej ceni sobie kreatywność użytych materiałów i technik, ale przede wszystkim – pasję!
Milena Milkart Jabłońska (rocznik 99) studentka na specjalizacji multimedia i fotografia, przyszły grafik komputerowy. Inną formą, w której się wyraża artystycznie, jest cosplay i tworzenie przy tym kontentu jako twórca cyfrowy. Czas koronawirusa rozwinął jej miłość do cosplayu. „Dzięki” izolacji w domu, zagłębiła się w twórczość cyfrową, w której łączy cosplay z aktorstwem. Uwielbia tworzyć kostiumy i wcielać się w swoje ulubione postacie. Traktuje to jako hobby i zabawę, z chęcią jednak podejmuje się różnych zleceń, które pozwalają jej wykorzystać cosplay. Z wielką przyjemnością podejmuje się różnych współprac, w których ma okazję się wykazać. Jej prace i kreacje są wyjątkowo cenione w mediach społecznościowych, a jej działania śledzi sam Piotr Adamczyk.
